Om 6u stonden we in de luchthaven klaar om onze vlucht naar de Galapagos eilanden te nemen. Je bagage wordt grondig gecontroleerd. We vlogen richting Baltran met een tussenstop in Guayaquil. Bij de aankomst op de Galapagos werden onze bagage opnieuw zeer grondig gecontroleerd op het meehebben van fruit en groenten. Met onze schoenen moesten we door een soort desinfectiebak, waardoor je schoenen zogezegd "clean" waren. We voeren van eiland naar eiland met een zeilboot en onze gids was niet de grootste bioloog, vandaar de prijs lager lag. De prijs van bezoek aan de Galapagos eilanden hangt van het soort boot en de functie van de gids (bioloog of niet). We zagen onze eerste schildpadden, zeeleeuwen en pelikanen.

24/9 : vandaag bezochten we South Plaza Island, het North Plaza Island is niet toegankelijk voor toerisme, enkel voor wetenschappelijke doeleinden en research. Hier zagen we immense kolonies zeeleeuwen. Het was een uniek ervaring om zomaar rond de dieren te lopen. Als je te dicht bij hun jong liep werd je getrakteerd op een immens gebrul, dat een duidelijk signaal was. Verder zagen we op dit eiland de prehistorische zee- en landleguanen. Verder zagen we de Red Billed bird (roodsnavelkeerkringvogel). Nadien voeren we naar Santa Fe, waar we ons snorkelgerief aandeden en een duik maakten tussen zeeleeuwen, waterschildpadden en zelfs haaien die naast ons zwemmen. Het summum was toch wel het zien van een Eagle Rey. Na deze onvergetelijke duik begon de nachtelijke tocht naar Isla Espagnola.

Omwille van de ronkende motor had niet iedereen goed geslapen. Bij het ontwaken lagen voor anker in Gardner Bay waar we een wandeling maakten en een snelle duik in het koude water namen. Nadien begaven we ons naar Point Suarez. Opnieuw tropische temperaturen, azuurblauwe zee (ik had een Aruba deja-vu). Eens aangekomen zagen we immense kolonies zeeleguanen. Verder zagen we ook onze eerste bluefoot boobie's (Blauwvoetgent), gekende Galapagosalbatros, masked boobie's havik,...We zagen een nest van de blauwvoetgent ter hoogte van de kliffen. Het meest immense was de spanwijdte van de Galapagosalbatros die wel 2 a 3 meter is.

26/9 : deze morgen lagen we voor anker thv Floreana Island in de Post Office Bay. Vanwaar de naam kwam werd snel duidelijk. Er stond een houten PO BOX en iedereen mag daar post achterlaten/post meenemen van mensen uit zijn/haar regio. Blijkt dat de post zo sneller bij de mensen aankomt dan wachten dat het vandaar moet verzonden worden. Onze volgende duik was er een aan de Devils Crown, die bekend stond om zijn sterke stromingen en hamerhaaien. We zwommen naar de rotsen toe waar jonge zeeleeuwen met ons kwamen spelen en rond ons tuimelen. Onze laatste stop was Puerto Ayora. De mensen die hier leven, leven in een soort commune en komen zelden af van het eiland. Ze leven enkel van toerisme. Op dit eiland is ook het Darwincenter gelegen, waar oa Lonesome George leeft. Er heerst een onduidelijkheid dat hij nog al dan niet leeft.

We bezochten het Darwin Research Centre op zoek naar George. We zagen een tal van immense landschildpadden en zo zat ons bezoekje aan de Galapgos erop. Weer iets dat we kunnen afvinken van de bucket list