Vandaag was het opnieuw om 10u verzamelen aan de kennel. Het werd een korte uitleg daar iedereen afgelopen week reeds 1/2 of hele dag huskytoer heeft gedaan. Enkele signalen werden overlopen zodat iedereen weet wat hij moet doen als de slee achter zich moet stoppen, vertragen,...en de gouden regel nogmaals werd gezegd - LAAT DE SLEE NOOIT LOS !! want de honden stoppen niet...

Vandaag waren we met 6 mensen (3 slee) en het grote verschil was dat we vandaag 8 honden kregen ipv 6 - omwille van de sneeuwval afgelopen dagen, waardoor het parcour er lastiger zou bijliggen.. Opnieuw blaften alle honden in koor omdat ze klaar waren om te vertrekken. Het grote verschil met meerdere honden is vooral de afstand inschatten voor het nemen van de bochten. Vandaag konden we wat meer ontspannen "mushen" daar we weten hoe het voelt, en hoe je moet reageren. Door de sneeuw was de trail vooral voorzien van zachte diepe sneeuw en besneeuwde taiga. Onze honden hadden bijkbaar geen moeite met het lastige parcour want we moesten steeds op onze rubberen mat staan om af te remmen, om afstand te nemen van de vorige slee. Zelfs stukjes bergop, waar de musher voor ons moest meelopen, moesten wij onze honden afremmen. Eens we uit de beboste gebieden reden, kwamen we op de immense benseeuwde moerasgebieden, meren waardoor het zicht eindeloos leek. Blauwe lucht, stralende zon en enkel het geluid van het glijden van de sleeën. De stilte die ik ervaren heb deze reis is me het meest bijgebleven - weg van de drukke wereld. De naam "Into The Wild" kwam hier afgelopen week echt tot zijn recht.

Vandaag was het vooral genieten en foto's nemen van de eindeloze besneeuwde toendra, met de stralende zon. Ondanks het dezelfde toer was dan enkele dagen geleden - wat voor ons niet opviel - was het landschap nog mooier dan afgelopen week door de verse sneeuw. Ik kan hier wel neerschrijven zodat jullie het kunnen voorstellen hoe het er ongeveer uitziet, maar dat is niets ter vergelijking met de realiteit. Je moet dit zelf meemaken. We genoten er continu van en zeiden meerdere keren tegen elkaar dat we eigenlijk van geluk mogen spreken dat we zoiets "once in a liftime" kunnen doen. Anderzijds wisten we ook dat deze excursie de laatste was van de reis en dat aan alle mooie liedjes een eind komt. Na een 6 tal uur mushen komen we aan bij de lodge - en na wat geknuffel met onze honden beseften we dat het einde erop zat.

HHet afgeven van de aangepaste winterkledij maakt het definitief...

Op de app zagen we dat er deze avond kans was op Noorderlicht omstreeks 21uur. En rond 21u kregen we bericht dat er "iets" te zien was. Iedereen trok diverse lagen aan, want de aangepaste kledij hadden we afgegeven - en die avond werden we getrakteerd op een enorm lichtspektakel van het Noorderlicht. Overal zag je het Noorderlicht bewegen van de ene naar de andere kant, in trechtervorm, alles...Het was steeds veranderen van plaats met je statief en camera om het vele Noorderlicht vast te leggen, en daarnaast ook vooral zelf te genieten van dit groots lichtspektakel. Het duurde ongeveer één uur. Dit was de spreekwoordelijke kers op de taart. Een zeer mooie afsluiter van een onvergetelijke reis.

Weer een reis afgevinkt betreffende "bucketlistreis".

Zondagmorgen moesten we vroeg opstaan daar we om 7u40 vertrokken met de bus naar de luchtaven van Kittilä. We zagen om 6u30 dat het buiten -27° was, maar gelukkig stijgt de temperatuur vrij snel tot -10°. Na het ontbijt namen we afscheid van de vriendelijke crew en gidsen die ons super bijgestaan hebben afgelopen week. Nu terug naar de bewoonde wereld van Kittilä, waar we onze vlucht hadden naar Brussel met een overstap in Helsinki..