Mount Rainier National Park
Na onze overnachting op de camping thv Ohanapecoch visitor centre, reden we het national park binnen via de Stevens Canyon Entrance. Via een bochtig parcour met bochten tot 180° en met diverse stops (oa Reflection Lake, Narada Falls,...) kwamen we enkele uren aan bi j het summum en meest toeristische gedeelte van Mt Rainier : Henry M Jackson Memorial Visitor Centre in Paradise, waar het gelijknamige hotel Paradise Inn gelegen is. Dit is de ultieme uitvalsbasis voor trekkings, zowel daghikes als trekkings van meerdere dagen die lopen langs en op de gletsjers in deze regio.
Van hieruit heb je een prachtuitzicht op de top van de Mount Rainier. Normaal gezien zijn de wolken een spelbreker, maar de weergoden waren ons gezind, en er was geen wolkje je bespeuren, waardoor de besneeuwde bergtop uitkomt in de hemelsblauwe lucht, en de zon reflecteert op de sneeuw.
We besloten enkele korte wandelingen te maken, en reden daarna door naar Longmire waar we de korte trail of the shadow deden. Zoals de naam het zegt wandel je continu in de schaduw van de woudreuzen, wat meer dan welkom is in deze hitte. Hier zagen we een grazende hert op ongeveer 2 m afstand. Hij bekee ons eens, en graasde gewoon verder. Moe maar voldaan reden we dezelfde weg terug richting camping. Morgen rijden we richting noorden (Sunrise Visitor Centre, afhankelijk van de bergpas die al dan niet open is. Zoniet laten we dit prachtig park achter ons richting Spokane.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}