Na ons bezoekje aan Craters of the Moon, want meer dan de wandelingen die we gedaan hebben valt er in dit hol van pluto niets te beleven, reden we richting Twin Falls. We zitten uren in de camper, maar toch wordt het niet saai, we worden ingehaald door de"king of the road" met hun blinkende chroom alsof het niets is. De enige toeristische trekpleister in Twin Falls zijn de Shosone Falls. Het zijn wel spectaculaire watervallen, waar we zelfs 2 regenbogen zagen in het wassende water dat met tonnen liters naar beneden viel. We probeerden via de Thousand Springs Scenic Byway naar Boise te rijden, maar door één of andere navigatiefout vonden we de scenic byway niet. Hierdoor moesten we enkele uren via de HIghway 84 rijden, een saaie weg, de eerste keer deze reis. Via Boise(hoofdstad van Idaho) reden we naar Cascade, onze 2e hook up camping, een heel gezellig en kindvriendelijke camping. Voor de eerste keer internet deze reis...Maar na een lange dag cruisen kwam de aperitief met een chipje meer dan welkom. Even tellen hoeveel dagen we nog hebben, en wat we nog willen doen.. We besloten om morgen naar John Day Fossil Beds te rijden.

Voor de eerste keer uitgeslapen deze reis en doorgereden naar het pittoreske Mc Call met een gezellig haventje.We reden terug naar beneden en waren op zoek naar een benzinestation. Volgens de GPS was er één enkele km na de afrit, we besloten de GPS te volgen en kwamen in een godverlaten dorp met een benzinestation met welgeteld 1 pomp. De uitbater, die me toekwam zag er echt uit als de garagist uit de vroegere serie "Dukes of Hazzard", wat nostalgie is voor mij. Voor degene die hem niet kennen, een grijze man met baard, in een blauwe overal en pet op zijn hoofd. In zijn sappig Amerikaans vroeg hij "what a hell are you doing here", hij had vermoedelijk nog nooit een toerist over de vloer gehad, laat staan met zo'n camper. Na wat socializen en betalen gaf hij een stevige handdruk en wenste ons nog een goeie reis verder. Dat zijn zo van die momenten die het toch uniek maken. Na uren cruisen kwamen we in de vooravond terecht in John Day Fossil Beds National Monument. We hadden vernamen dat Painted Hills het mooiste waren bij valavond. Alleen liggen deze Painted Hills 50 km verder dan de ingang van het park. We reden door de canyon, en de eerste 20 km slingeren via kleine, bochtige wegjes. Na ongeveer een uur reden we het gehucht MItchell binnen en buiten en zagen we de eerste kleurrijke duinen of bergen. Door de zonsondergang veranderen de kleuren voortdurend. De Painted Hills Overlook Trail is de bekendste. Sommige bergen leken wel te bestaan uit rode lava. Opnieuw een enorme verrassing om dit te ontdekken. We besloten om 50 km terug te rijden, naar de ingang van het park waar het visitor centre, en we hoopten om daar op de parking te kunnen overnachten. Helaas was de parking gesloten. In de reisgids stond dat er in de regio campings zijn. We reden heel het NP door, geen camping, Tot we aankwamen in Kimberley, daar zijn enkele campings zonder enige faciliteiten waar je kan overnachten voor $5. We besloten om daar te overnachten en de volgend dag nog eens op het gemak door het park te rijden o mde bizarre rotsformaties te bewonderen. Het heeft wat weg Canyon/Monument Valley.