We reden naar het visitor centre van Revelstoke om te vragen wat er allemaal te doen was. Vooraleer we het stadje achter ons lieten en naar NP Mount Revelstoke reden gingen we eens het stadje gaan verkennen. Bij het binenstappen in een souvenirshop vroeg de winkeldame dat we de beer in de boom al hadden gezien enkele blokken verder. We geloofden onze oren niet en zagen enkele blokken verder wat volk samen staan en kijken naar een boom, met inderdaad een zwarte beer die er in geklommen was en die blijkbaar op zijn gemak zat. Iedereen ging zijn fototoestel halen, want een beer in een boom was zelfs voor hen geen dagelijkse kost. Dat er af en toe een rondloopt in stad gebeurd regelmatig. De straat werd volledig afgezet en het werd een bezienswaardigheid. Het nieuws ging als een lopend vuurtje en het volk bleef maar toestromen. Ondertussen waren er enkele mensen van natuurbehoud gearriveerd. Er werd besloten om het dier te verdoven met een verdovingspijl die werd afgevuurd met een geweer.

Terwijl was de brandweer ook al opgetrommeld. Het is eens iets anders he, bij ons wordt de brandweer opgeroepen om een kat uit de boom te halen, hier voor een beer. Onder de boom werd een matras gelegd. Vooraleer het eerste schot werd afgevuurd, moest iedereen achter de politieauto's gaan staan,en kegen we de nodige instructies en uitleg, daar ze niet wisten hoe de beer zou reageren. Er waren vluchtwegen voor de beer gecreëerd.

Ondertussen kwam er een vrachtwagen toe, waar de matras werd opgelegd waardoor de val minder hoog werd. De lokale pers was indertussen ook al gearriveerd, toen het eerste schot werd afgevuurd. Na enkele ogenblikken begon de beer moe te worden, maar vocht tegen de slaap. Een 2e schot werd hem teveel en na een kwartiertje begon hij te zakken. Met behulp van de natuurbeheerders kwam de beer zacht terecht op de matras en zo was operatie "hoe haal ik een zwarte beer uit een boom" na 2 uur afgelopen. Na dit ongewoon voorval reden we verder naar Mt Revelstoke. Dit wordt ons laatste nationaal park. Na een kronkelende bergpas met de ene haarspeldbocht na de andere, arriveerden we na 26 km de parking waar het nog 1 km wandelen was voor je op de top bent en een zicht hebt over alle omliggende bergtoppen. We lieten Revelstoke achter ons en reden verder richting Vancouver. Onze volgende stopplaats werd in de buurt van Salmon Arm. Zoals de naam het al zegt is dit de regio van de zalm. Morgen gaan we naar het gebied waar voorlopig nog "weinig" zalm zit, maar over een week miljoenen roze zalm zit waardoor de rivier volledig rood kleurt. Dit gebied is maar eenmalig per jaar open voor het publiek, tussen 3 en 26 oktober. Dit is de periode dat ze hun voorplanten. We zijn benieuwd....