Nadat we Lake Louise achter ons lieten, reden we naar het stadje Banff. Het is een zeer gezellig stadje waaruit je diverse wandelingen kan maken. Het informatiebureau is gelegen in het gezellig stationgebouw. Daar we op schema zaten, besloten we de lange ommeweg naar Waterton Lake NP te doen, gelegen op een 300 km van Banff. Het ligt ten zuiden van Calgary tegen de Amerikaanse staat Montana. Het was de bedoeling om de parkway te nemen door het landschap van Kananaskis, maar door een navigatiefout zaten we op een andere weg die ook naar Waterton liep. We reden even door het Kananaskis landschap waar ooit enkele scenes zijn opgenomen vande film Brokeback Mountain. Een totaal ander landschap dan de vorige dagen. Geen bergen, alleen maar vegetatieloze bruingele prairies waar paarden staan te grazen. Toch biezonder hoe het landschap op 1 dag kan varieren. We reden langs dorpjes met vergane glorie met namen als Black Diamond, Turner valley. Hier is de tijd echt blijven stilstaan. Hier zie je nog saloons zoals we ze kennen uit de films, de mannen lopen hier met cowboyhoeden rond. Het zij net die kleine dorpjes die je reis een speciaal cachet geven. Niet zoveel toeristen passeren hier, daar de meeste vertrekken vanuit Calgary en de autosnelweg nemen, en de anderen komen vanuit de VS. De heuvelachtige landschappen kan je zo thuiswijzen in Schotland of Ierland. Na een lange vermoeiende dag arriveerden we bij valavond aan het nationaal park. We toonden onze parkpas en konden zomaar doorrijden. Ondertussen was het flink aan het afkoelen toen we opeens aan de kant van de weg een hert zagen met een immens gewei. Aan de andere kant van de weg stond er ook een file van auto's in de verte, we reden erheen en zagen een groep wapitis met enkele mannetjes met immense geweien. We hoorden ze van op afstand als het ware balken en hoorden het geknetter van de geweien die in elkaar haakten tijdens een gevecht. We bleven hier muisstil staan en genoten met een 20 andere toeristen van het spektakel. Ondertussen was het donker geworden en besloten we te overnachten op een parking aan de haven.

Waterton is tot tegenstelling van alle vorige parken opvallend minder toeristsich, mede doordat het ofwel zo ver afgelegen ligt of minder bekend is. Desondanks het park op de lijst staat van UNESCO.Een ding zijn we heel zeker na ons verblijf hier. Het was zeker de moeite om hierheen te komen. De volgende verslagen volgen als ik opnieuw internet heb. Groetjes van 2 "very happy people".