Vandaag opnieuw vroeg uit de veren, en we gingen onze benen strekken met onze dagelijke ochtendwandeling. Deze ochtend werd het een ochtendwandeling langs Bailys Chute. Na een uurtje stappen, waar we geen kat zijn tegengekomen reden we op ond gemakje terug uit het park met nog een tussenstop aan de 140m hoge Helmcken Falls en nadien de Dawson Falls. We reden het park uit en reden via Blue River richting Jasper. We hoopten in Blue River een stop te maken om met Blue River safari beren te gaan spotten. We vernamen dat de laatste 2 boottochten niets had opgeleverd ivm wildlife en besloten verder te rijden naar Jasper. Het werd opnieuw een prachtige rit met onvergetelijke vieuws en eindeloze vlakten. Ik kan iedereen Canada aanraden. Perfect wegennetwerk, en schilderachtige landschappen. We kwamen aan de grens van het nationaal park en besloten een jaarpas te nemen. Dit is interessanter indien je langer dan 6 dagen in alle nationale parken blijft. Daar Jasper, Banff, Yoho, Kootenay, Glaciar op ons lijstje stond kwam dit ons voordeliger uit. We waren nog maar net in het park en het was valavond toen ik opeens moest stoppen voor een eland met een immens gewei die de straat overstak. Je wordt er regelmatig opgewezen dat je aan de vooropgestelde snelheid moet houden omtrent het wildlife, en de politie houdt je goed in het oog. Terecht. De volgende 2 nachten overnachten we op een camping, want wild kamperen is hier verboden. Bij de aankomst op de camping krijgen we enkeke brochures met richtlijnen te volgen rond beren en elanden. Alles moet "bearproof" zijn, dwz geen etenswaren buiten laten liggen, afval in de speciaal voorziene vuilbakken enz. De andere brochure was meer betreffende hoe je je moest gedragen moest je beren tegenkomen en hoe je je moet gedragen als je in de nabijheid komt van een eland. Blijkbaar is het van begin september tot half oktober de periode dat de elanden, wapitis en kariboes bronstig zijn en willen paren. Dat moment kunnen ze vrij aanvallend zijn.

De volgende dag reden we richting Maligne Lake, we passeerden eerst de gelijknamige canyom waar je getuige bent van de kolkende rivier die door de canyon stroomt. Door de immense kracht van de rivier zou de canyon ongeveer 1 cm/jaar uitslijten. De oorspronkelijke wandeling die goed aangeduid is verloopt over 6 bruggen die over de canyon hangen. We deden 2 wandelingen langs de prachtige canyon met op de achtergrond het lawaai van het krachtige water. Na deze stop reden we verder naar Maligne Lake. Tijdens deze rit passeerden we Medicine Lake, die praktisch droog stond omwille van het ontbreken van gletsjerwater. Een bijna droog meer, tis eens iets anders he. Maligne lake is naast de super toeristische Lake Louise en Morraine Lake het meest gefotografeerde meer. Een spiegelglad meer met langs de kant het bekende rode bootshuisje van Maligne tours. Helaas was het wat bewolkt. Ook hier deden we een wandeling van een 3,2 km en reden terug om dan te lunchen met een prachtzicht op Medicine Lake. Na dit alles bezochten we het pittoreske stadje Jasper. Opnieuw hadden we een prachtige dag achter de rug.