Hier zijn we dan met een eerste update uit Canada. Na een strenge controle in Schiphol, waar we langs alle kanten gescreend werden vlogen we richting Canada. Deze keer niet naar het Oosten, maar via Groenland naar Canada, met als gevolg de gekende jetlag bij aankomst. Na een korte tussenstop in Calgary, kwamen we na ong 9u vliegen aan in Vancouver. Wat ons opviel was de kraaknette luchthaven en de zeer behulpzame mensen. Na 45' aanschuiven voor de douane, namen we de taxi naar ons hotel Century Plaza hotel in hartje Vancouver op wandelafstand van Stanleypark. Tijdens de tussenstop in Calgary had ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om onze pick up service te regelen naar ons verhuurbedrijf Cruise Canada. Op onze eerste dag passeerden we even bij het toerisme bureau waar een ruim gamma aan brochures lag voor heel British Columbia, we kregen tal van info en vertrokken onder stralende zon richting Stanley Park. We wandelden langs een soort dijk die loopt langs de jachthaven, en een luchthaven voor watervliegtuigen, waar we enkele zagen opstijgen en landen, en dat allemaal aan de rand van een grootstad. Eens we in het park waren bezochten we een klein paadje waar tal van immense een kleurrijke totempalen stonden. We wandelden heel het park rond, wat ongeveer een 9 km is, gingen 's avonds iets eten en probeerden onze jetlag wat te verwerken, want morgen moest ik goed wakker zijn voor de uitleg van de camper.

Mits de nodige vertraging kwam de taxi ons ophalen en bracht ons naar camperverhuur Cruisecanadain de wijk Delta, een buitenwijk van Vancouver...de zenuwen begonnen toch wel wat toe te nemen, want met een automatic rijden op zich is al nieuw, laat staan met een camper van 20 feet, spiegelbreedte 3m, en hoogte 2, 75m, het is toch iets anders dan mijn Peugeot'ke 207.. Op zich had ik al veel op voorhand gelezen over de camper en de gebruikshandleiding voor lpg, watertank, elektriciteit enz...ik had gehoopt op nog een deskundige uitleg, maar in 15 minuten was de uitleg geklonken, voila de sleutels en veel succes. Ik moet zeggen dat het al bij vrij snel vlot verliep. Het enige wat wennen is dat de verkeerlichten aan de overkant van de straat staan en ontdanks het rood is, wel nog mag afslaan. Mijn eerste maneuver werd het oprijden van de ferry, want dezelfde dag namen we de ferry van Tsawwassen naar Duke point. We waren redelijk op tijd en stonden als eerste in de rij, dus niemand voor je naar wie je kon kijken naar waar je moest rijden. Gelukkig net voor het oprijden kwam er iemand langs om te melden waar we de ferry moesten oprijden. Op zich hield het weinig in, alleen de afstand inschatten van de breedte was niet evident. Maar zonder brokken kunnen parkeren. Na een overtocht van 2u kwamen we aan in Nanaimo en reden we door naar Campbell River, waar we de volgende dag een whalewatching tour hadden geboekt bij CampbellRiverwhalewatching. Voor ik schrijf over ons avontuur kan ik deze organisatie meer dan aanprijzen. We hadden gekozen voor de 8u durende whalewatching tour. We moesten een soort thermisch droogpak aandoen, we leken wel astronauten. Met een RIBboot met vele pk's voeren we de haven uit op zoek naar walvissen en orka's. Het is niet zo'n organisatie die steeds dezelfde tour doet, ze gaan echt op zoek naar de orka's en walvissen. Langs een labyrinth van eilanden voeren we over het spiegelgladde water, opeens werden we getrakteerd op een groep van mer dan 50 dolfijnen die naast onze boot kwamen springen en tuimelen en tal van capriolen deden. Via een communicatiesysteem tussen diverse boten en wetenschappelijke centrums kreeg onze schipper te horen waar er walvissen en orka's zaten. Op de doortocht kwamen we wel een 10tal bultrugwalvissen tegen, waarvan er 2 uit het water sprongen en zich nadien opnieuw lieten ploffen in het sop. Nog nooit had onze schipper zo ver moeten varen om orka's te zien, maar de tocht was meer dan de moeite. Opeens zaten we metonze boot tussen een 2tal groepen orka's. De mannentjes met de immense rugvin samen met enkele kalfjes. Terwijl was het lunchtijd, en wie kan zeggen dat hij/zij heeft geluncht met aan de ene kant springende walvissen en aan de andere kant groepen orka's. Een onvergetelijk moment. We hebben in totaal 320 km afgelegd (tot voorbij Port Hardy) om orka's te spotten maar het was meer dan de moeite waard, en dat allemaal onder een stralende zon. Op de terugweg zagen we nog een andere soort orka's (transits), leven in kleinere groepen en eten oog zoogdieren zoals zeehonden enz...De batterij van de camera opladen want de volgende dag was het grizzlytoer.

Ook hadden we deze excursie geboekt bij Rivercampbellwhalewatching. Nu was het eerst 2u varen richting Bute Inlet, en kregen wat uitleg over de do's en de dont's bij de beren. Om het massatoerisme tegen te gaan worden maar 2 groepen toegelaten in de voormiddag, en 2 in de namiddag. Tijdens onze 3u hebben we een 20 tal grizzly's gespot met jongen. Iedereen was muisstil, alleen de zooms van de camera's en het klikken bij het nemen van de foto's was het enigste wat je hoorde. Je zag de moeders vissen achter zalm om hun jongen te kunnen voederen. De ene sloeg er beter in dan de andere. Je zag ook de immense zalmen tegen de stroom inzwemmem waardoor ze vermoeid raakten en een gemakkelijke prooi wetden voor de beren. Door die immense stilte hoorde je ze brommen en af en toe wat gekraak tijdens verslinden van de vis. Ondanks ze op een redelijke afstand van ons zaten waren ze zeer immens en zag je de groote van hun klauwen. Er was in onze groep een reporter mee van CTV die een reportage maakte voor TV, wat de dag nadien op het nieuws zou komen. Eigenlijk zou je daar uren willen zitten en genieten van de stilte en het observeren van de beren. Lindsey was volledig in haar nopjes...Na de excursie nog even enkele vragen moeten beantwoorden voor de tv, en met de camper richting Victoria. Zo, je leest het weer, we maken hier nu al een zeer indrukwekkende reis mee, en we zijn pas vertrokken. Het is totaal iets anders dan vorig jaar, maar opnieuw zeer indrukwekkend. Groetjes David & Lindsey