(dag 4) Fish River Canyon - Sesriem (01/11)

Vandaag wordt het een lange dag in de truck. We leggen vandaag een 550 km af. Op zich lijkt het niet wo ver, maar wetende dat de truck max 80 a 90 km rijdt en de wegen niet geasfalteerd zijn, maar stoffig en hobbelig. Maar dat maakt het allemaal ook zo mooi. Het zicht buiten is zo mooi en afwisselend dat de tit niet tegensteekt. Soms zie je een eenzame 'Kookerboom' staan in een leeg landschap, terwijl het andere landschap vol staat met typische struiken en grassen. We maakten diverse stops om foto's te nemen, sanitaire stops en een bezoek te brengen aan Bethanie. Het leek wel een spookstad. Hier kan je de lekkerste 'blltong' kopen. Het is gedroogd, gezouten vlees die je in sticks of stukjes kan kopen. Sam kwam achter in de truck zitten en iedereen die wou mocht vooraan naast de chauffeur zitten. Ik zat ongeveer een 200 km nast de chauffeur want niemand wou vooraan. Je had er een prachtuitzicht over de panorama's. Er werd wat heen en weer gepraat met de chauffeur. Hij heeft zelf ook een travelagetschap in Nairobi en zou voor een redelijk goede prijs een verlenging naar Masai Mara kunnen organiseren. Zo moet ik geen dagen in Nairobi spenderen en brengen ze me naar de luchthaven. We stopten in Hederhausen(tja, Namibie is een Duitse kolonie) te lunchen en wat in te kopen. Hier houden de mensen een springbok als huisdier, is toch even iets anders dan een hond of kat. We zagen onderweg onze eerste echte wildlife. We zagen onyxen, springbokken, zebra's. De onyx liep gewoon voor de truck over de straat. Daar ik vooraan zat had ik een prachtzicht over al de dieren. Het verbaasd me dat er hier zoveel struisvogels leven. Je zit uren in de truck maar tock steekt het geen enkele moment tegen, omdat het uitzicht zo mooi is. We slaan de tenten op in de buurt van de duinen. Waar Namibie bekend om is. De grootste en oudste duinen ter wereld. Het stond een hevige wind en het werd een stoffige bedoening. Na een heerlijke maaltijd en douchen gingen we allen vrij vroeg naar bed, want de volgende morgen moesten we vrij vroeg op.

(dag 5) Sesriem - Boesman (2/11)

Deze morgen rond 4u30 opstaan want we moesten tegen 5u15 aan de gate zijn van Dune 45. We waren blijkbaar net alleen die ‘s morgens zo vroeg opstonden om de sunrise te zien van op de top van de 120m hoge duin. Dune 45 staat bekend voor zijn 'ochtend beklimming' waar we genieten van een sunrise. Eens in het park werd het een race tegen de tijd. Aangekomen bij de duinen, waar tal avn andere toeristen ook waren begonnen we aan de klim van de duin. Terwijl we bezig waren aan de lastige klim zagen we de zon stilletjes aan rijzen boven de andere duinen. Op de top hadden we een prachtzicht over de omgeving met duinen en duintoppen. Ongelofelijk mooi. Namibie is toch terecht gekomen in mijn top 5 wat betreft mooiste bezochte landen. De nodige foto's op de top werden genomen om na ong 1 u terug nar beneden te gaan, en te genieten van een heerlijk ontbijt. We reden verder naar Sossusvlei. Daar bezochten we per 4 x 4 de 'Daedvlei' wat Afrikaans is voor 'Dead Valley'. Met voldoende vocht bij ons en het laagje zonnecrème op ons begonnen we aan de wandeling. Het voelde alsof het 13u was, maar het was nog maar 8u. Er waaide een hevige wind, waardoor je het gevoel had dat er een zandstorm was. Je huid kreeg een gratis 'peeling' beurt. Er werden handdoeken, sjaals, buffs bovengehaald om je gezicht te beschermen tegen het zand. Na een uur wandelen, en foto's nemen kwamen we terecht bij deadvlei. Het leek wel het decor van 'planet of the Apes. Een witte vlakte met hier en daar wat bomen, in contrast met de rode duinen en blauwe hemel. De duinen verplaatsen zich niet, alleen de top veranderd van richting afhankelijk van de west?oostenwind. We werden als zandmannetjes terug gebracht naar de kampplaats. Ook hier had de wind zijn werk gedaan. Enkele tenten waren pmver geblazen of was er zand in gewaaid. Helaas geen tijd om te douchen, dus met het zand van kop tot teen de truck in richting Boesman. Iedereen lag in de truck te slapen, na de wandeling en combinatie met vroeg opstaan. Hier en daar passeerde we weer wat dieren. Het landschap was aan de ene kant met duinen, de andere kant met rotsen. De weg werd hobbelig, en rond 13u kwamen we aan bij Boesman. Hier leeft Frans, helemaal alleen, en later in de midag wordt hij onze gids. Na onze lunch dronken we wat bier en Savannah Dry (cider). Rond 17u vertrokken we met een 4 x 4 voor onze 'bushwalk'. Hij zag een schuilplaats van een spin, wat amper 1,5 cm doorsnee heeft. Hij verteld vol plezier hoe de spin zijn 2 m diepe schuilplaats maakt. Om deze schuilplaats te maken heeft hij 8 u nodig. Hij graaft wat zand weg en maakt een web, zodat het niet kan instorten. We zagen bij het openen van het dekseltje de spin tevoorschijn komen. Iets verder zag hij een schorpioen. Jeetje wat een beest was dat. Nu stond er vrij veel (geel gras) daar het dit jaar veel geregend heeft (300 mm)), maar andere jaren valt er slechts 2 a 12 mm, waardoor het landschap er totaal anders en rood uitziet wegens geen grassen en struiken. Voor de kleine insecten is het nu moeilijker overleven, de grote dieren als zebra's ed hebben nu meer voeding. De tochtt werd verder gezet en in de verte zagen we een hele groep mountainzebra's in groep van de berg lopen. Wat een mooii zicht. We zagen ook wat onyxen. We kregen op een uitkijkpunt uitleg over hoe de bosjesmannen en het andere stammen overleven in deze woestijnachtige omgeving. Hoe ze aan water geraken, en overleven. Ongelofelijk. Onze gids kan van zijn huis tot Sossusvlei wandelen (200 km) en overleven op planten en dergelijke die aanwezig zijn in de woestijn. Aan de hand van de wind kan hij zich orienteren. De tocht werd afgesloten met een prachtige zonsondergang. Op de terugweg zagen we de woestijnwolf, en springbokken de weg kruisen waar we reden. We weten nu waar de naam springbokken vandaan komt. In 2 sprongen waren ze aan de overkanten sprongen zo verder. Er stond opnieuw een heerlijke maaltijd te wachten. Samen met 6 andere gingen we vanavond buiten slapen met een schitterende sterrenhemel.