Ondertussen ben ik toch al enkele dagen in mijn gastgezin en begin ik zo een beetje zicht te krijgen op de familie. Als ik het goed heb, leven hier 2 families met elk 3 kinderen. Uit het ene gezin ligt de man elke dag te bed(nog niet gezien) is halfzijdig verlamd. Uit dit gezin zij er 3 kinderen (Abbrahim Woupini, Inusah en Nourrhedin). Het is vooral Inusah die het best Engels praat en mij overal de weg wijst. We hebben ook telefoonnummers uitgewisseld, je weet maar nooit. Aan de kleine Woupini geef ik hier wat les rond alfabet en wiskunde. Echte basiskennis. De moeder commandeert vooral, en de kinderen moeten de was doen, de afwas terwijl zij languit ligt te luisteren naar muziek op haar gsm. De andere vrouw kookt voor mij, haar man zit heel de dag voor het huis en doet verder niets. Van haar heb ik ook al enkele kinderen ontmoet. Ik heb in Daghbali (de lokale taal) de naam Srlo gekregen, wat wil zeggen 'de geduldige'. Dus vanaf heden noemen ze me Srlo.

Gisterenmiddag met z'n 9 naar het zwembad geweest. We hadden volgens de 'anciens' geluk dat het water redelijk helder was, want normaal is het bruin...Op de terugtocht zaten we in een fikse regenbui en mochten we met z'n allen schuilen bij een familie en kregen we thee aangeboden. Nadien hebben we wat rijst met bonen en groentjes langs de wed gekocht (30 eurocent!!!!!)

En dan ja...gaan stappen. Man, ben ik blij dat ik hier geen vrouw ben...Alle mannen hangen rond de vrouwen en dansten tegen hen aan. Gelukkig was Bash mee om ze regelmatig weg te halen, want ook op die manier beroven ze je. De eerste plaats was op een dakterras. Er kwam een plots einde aan het feest, wan de DJ was ziek. Dan werden we door Bash met de taxi naar een andere discotheek gebracht, waar gelukkig wel airco was. Rond 1u30 hielden we het voor bekeken en bracht Bash ons veilig en wel terug thuis.

Deze middag met z'n allen gaan lunchen en voor de rest wat tijd doorgebrachtbij mijn gastgezin. Ondertussen heeft er iemand zich aangeboden die mijn kamer wil poetsen en mijn was wil doen. Volgens de vorige bewoner is ze echt te vertrouwen. Ze komt ook enkel als je aanwezig bent (anders kan ze ook de kamer niet in).

Morgen ga ik normaal gezien met Sylvester naar de school, want die begint overmorgen en die moet nog volledig in orde gebracht worden, en gaan we mijn spullen gaan presenteren. Maar we zullen zien..

Klaar voor een nieuwe uitdaging....