Het leven zoals het is ...in Tamale
Ondertussen gisterenochtend met een big smile genoten van een djembee workshop..Na de sessie even vrij zitten spelen met Bash en de lesgevers. Ik vermoed wel dat ik nog lessen hier ga volgen voor djembee. De dames daarentegen die keizen dan eerder voor lessen Afrikaanse dans (tja met de Zumba kan het ook anders). Misschien kunnen we wel een goeie deal maken qua prijs voor ons allen. Voor de rest was het gisteren zoals (alle vorige dagen) zeer relax en chill. Boekje lezen, internetten, kaarten enz...Gisterenavond was onze laatste avond in het guesthouse en werden we getrakteerd op een heerlijk etentje in een restaurant door Marieke. Samen met nog andere vrijwilligers. Normaal gingen we deze morgen het guesthouse vaarwel zeggen en naar ons gastgezin gaan, maar ja....This Is Africa with a lot of time. Dan maar beslist om met enkele te voet naar de stad te gaan en de lokale oude markt op te zoeken. Deze bestaat uit kleine houten barakjes die textiel, gedroogde vis, zeer kleurrijke groenten verkopen. Maar de meeste indruk werd weer gewekt door de 'lokale' slagerij. Er lag een gestroopte geit zonder kop en die werd met een machete volledig bewerkt. Daarnaast lagen dan alle ingewanden. Alleen van de geur al zou je bijna kotsen. Ondertussen gingen we verder zigzaggend in de kleine steegjes en genoten we van de drukte die er heerste, maar de reuk moet je erbij nemen. Op de terugweg gingen we binnen in een supermarkt en kochten we een pot Nutella. Ik denk dat die hier goed van pas zal komen kom de eentonige voeding eens te doorbreken..Dit was een tip van vorige vrijwilligers, dus ik ben heus niet de enige. Rond de middag kwamen we samen in het kantoor en namen we samen een lnch. Dit is net zo leuk dat elke vrijwilliger hier 's middags komt eten en nadien wat praten, relaxen, enz...Want het is toch met die mensen dat je de meeste tijd zal doorbrengen. Ondertussen zijn de 3 volgende weekends ook al geboekt met uitstappen naar oa Bolgatanga (grens met Burkina Faso), Kintampo en Mole N.P.
Na de middag was het dan zo ver..met de taxi waar de fiets achterin werd gelegd reden we naar mijn homestay voor de eerste 3 weken. Het is een gebouw die bij ons onbewoonbaar zou verklaard worden...Schimmels op de muren, verf die afbladert van de muur, kapotte ruiten....Is zowat te vergelijken met een kraakpand. Maar ..ik mag niet klagen, ik heb een eigen woonkamer, slaapkamer met douche (waterton en beker) en dit is vrij luxueus..Dus ik tref het wel. Ze wonen hier ongeveer met 9 mensen van diverse generaties. Koken doen ze op houtskool. De 'beruchte' WC heb ik nog niet getest, maar als zelfs Bash zegt dat ik beter het toilet van het kantoor kan gebruiken, dan moet het al erg zijn. Maar ...we zijn in Ghana he.
Ondertussen al met enkele familieleden kennis gemaakt. De namen, tja dat zal een tijdje duren denk ik.. Het is een moslifamlie, dus terwijl ik nog heerlijk lig te slapen, zijn zij al aan het bidden in de moskeej...Denk nu niet van die extremisten. Ondertussen heb ik er mijn eerste maaltijd opzitten..een overvol bord rijst en een gekookt ei. Geleidelijk aan wordt mijn voeding aangepast zodat ik na een tijdje met hun eten kan mee eten. Ik mag niet bij de familie zitten om te eten, maar krijg mijn eten in de woonkamer. Het ontbijt is zeer pover...een stuk brood en een thermos heet water om thee te maken : that's it...Dus mijn pot choco kwam al goed van pas.
Plannen morgen : met de vrijwilligers gaan we zwemmen, en 's avonds komt Bash ons ophalen met de taxi en gaan we een stapje in de wereld zetten en zet hij ons veilig en wel terug thuis af...
Tot later friends
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}