We lieten het relaxe Coeur d'Alène achter ons en reden via het pittoreske Sandpoint richting West Glacier, wat onze laatste nationaal park wordt op Amerikaans grondgebied. Het werd vandaag weer een dagje cruisen, en er kwamen weer heel wat kilometers bij op de teller. We stopten bij de Kootenai Falls & Swinging Bridge. Een leuke wandeling en afwisseling om even je benen te strekken. Nadien reden we door naar Columbia Falls. Typisch voor de staat Montana is dat je in elk stadje wel een casino of andere goktenten vind. Blijkbaar zijn ze hier zot van gokken. Bij elke benzinestation is er wel een te vinden. We besloten om hier te overnachten en morgenochtend binnen te rijden in Glacier. We kampeerden op onze 3e hook up camping, hij was ongeveer dubbel zo duur als onze vorige, maar de faciliteiten waren om U tegen te zeggen.Nog nooit heb ik zo'n douches gezien..

De volgende ochtend de vuile tanken lozen en water tanken want de volgende dagen zijn er vermoedelijk geen facliteiten op de camping en kunnen we douchen in onze camper. Bij aankomst in West Glacier was het opnieuw drukker dan alle vorige parken. We vernamen dat vanaf vandaag de bekende en gegeerde Going to the sun road open is.Eens binnen in het park reden we naar Apgar en zochten een ideaal plaatsje op de camping.Want het is vakantie, de eerste dag dat de bergpas open is en het is weekend. Rekening houdende met die 3 factoren is dit geen overbodige luxe. Blijkbaar waren er nog vroege vogels en mensen die er zo over dachten om eerst een plaatstje te zoeken. Nadat we een plaatsje hadden reden we naar het visitor centre om info te krijgen over hoe we de bergpas kunnen bezichtigen. Daar onze camper 25 ft mogen we niet op de Going To The Sun Road(GTTS), alle voertuigen zijn toegelaten tot 20 ft. We vroegen om het schema van de shuttlebus die rijdt op GTTS, maar bleek dat die pas begon te rijden van het echte hoogseizoen (1 juli). Er was maar één mogelijkheid meer en dat was met de toeristische Red Bus Company. We informeerden voor de Mountain Majesty tour, die begon in West Glacier en reeds tot Rising Sun in East Glacier, wat het grootste stuk is van GTTS road, maar helaas was deze tour al voor de komende 6 dagen volboekt. We besloten dan maar voor de Western Alpine tour, die rijdt tot het Visitor Centre van Logan Pass. Je kan ook kiezen voor tours die vertrekken vanuit East Glacier. Onze tour voor morgenmiddag lag vast , en we besloten naar Avalanche te rijden (het verste punt waar je met een camper van 25 ft mag rijden). Natuurlijk is dit een vrij druk punt, veel dagjestoeristen komen hier wandelen en picknicken. Helaas is er niet voldoende parking en parkeren langs de weg is verboden. We reden terug naar Apgar en maakten enkel stops langs de weg en fotografeerden enkele watervallen en panoramafoto's van Lake Mc Donald. We reden terug naar de camping, genoten van een heerlijk wijntje en hapjes en klonken op mijn verjaardag. Na een lekkere maaltijd besloten we te wandelen naar Lake Mc Donald waar we gingen genieten van een zonsondergang. Blijkbaar waren we niet de enige die dit spektakel gingen bewonderen. We genoten van de stilte en het prachtzicht van het meer dat spiegelglad is met in de verte een besneeuwde bergkam, Als je nog niet relax bent, dan wordt je het hier zeker. .Echt een idyllische en fotogeniekeplaats.Later zagen we enkele families toekomen die hun kano's te water laten en een tochtje maken ophet meer.Aan het meer is er een verhuurbedrijfje die kayaks/kano/SUPboards en motorbootjes verhuurd. Zeker doen...West Glacier is echt een nationaal park naar mijn hart. Hier zou ik wel oud willen worden

Na deze relaxe belevenis wandelden we terug naar de camping. Ook daar heerst er een immense stilte desondanks de 200 plaatsen allemaal volzet zijn. Het enige wat je hoort is het knetteren van het vuur of het kappen van hout voor hun vuur. Af en toe zie je een hert die de geasfalteerde weg van de camping oversteekt en verdwijnt tussen de immense RV's, caravans..